Als volwassene heb je nog steeds het vermogen om met kinderlijke verwondering te kijken. Echter, dit is ondertussen bij de meesten van ons 'volwassenen' flink ondergesneeuwd, simpelweg door het denken. Denken gaat zo snel en veel; razendsnel delen we in 'vind ik leuk', 'vind ik niet leuk' of 'niet interessant', en benoem je wat je ziet en kijkt niet verder, je ontwikkelt meningen, overtuigingen en denkt resultaatgericht. Al deze gewoontes van denken en doen, die je vanuit je directe omgeving hebt opgedaan, gekopieerd of ontwikkel hebt als reactie op, doe je al van kinds af aan! Dit wordt ook aangemoedigd vanuit school, media en vele westerse scholen van denken.
Deze mentale denkactiviteit, de gevoelens die hierdoor opgeroepen worden en daaropvolgend weer gedachten, geeft de nodige onrust in jezelf. De complexiteit van denken en gemoedstoestanden vormen een sluier, een barrière, tussen jezelf en je directe omgeving waardoor directe en levendige verbinding met de zintuigen vaak niet mogelijk is. En je ongemerkt langs de wereld glijdt.
Ontbreekt het je aan inspiratie, voel je teveel onrust? Ben je vastlopen met fotografie, spiritueel of in jezelf?
Om te ontspannen en inspiratie te vinden is creatieve expressie zinvol en behulpzaam, en hier onderzoeken we bewust het intuïtieve zien volgen geraakt intuïtief zien op.
Met contemplatieve fotografe is de benadering de directe waarneming; zodra je je ogen opent kijk je en kan je fris zien. Het is mogelijk om met verwondering te kijken naar dezelfde dagelijkse wereld. Vanuit de innerlijke ruimte in jezelf kijk je weer opnieuw, met licht onderzoekende nieuwsgierigheid. De ruimte tussen je gedachten is als een poort naar je innerlijke ruimte. Dit is geen ander ruimte, het is dezelfde ruimte, en je innerlijke ruimte is dezelfde ruimte als buiten om je heen.
Vanuit deze ruimte, openheid en frisse blik opent zich de wereld van alledaagse schoonheid. En zo wordt reizen, interessante plekken bezoeken en op vakantie gaan veel leuker ;-)
