Pure waarneming

Wat is pure waarneming?

In het kort is pure waarneming de hoogste vorm om de geest te trainen.

Het Tibetaans woord voor pure waarneming

In het Tibetaans is het woord: ‘dag nang byang’

In het Nederlands zijn het twee woorden en in het Tibetaans zijn het drie woorden. Er komt met het derde woord een dimensie van betekenis bij!

• ‘Dag’ betekent ‘puur’
• ‘Nang’ betekent ‘waarneming‘
• ‘Byang’ betekent ‘trainen’ of ‘wennen aan’

Puur

In onze basisopmaak hebben we de mogelijkheid van pure waarneming, van zuivere waarneming. Hier wordt ieder van ons mee geboren.

Puur & zuiver betekent: compleet, onbezoedeld.

En hoewel we deze puurheid in ons hebben zien we niet altijd puur en zuiver. Hoe kan dat? Er zit namelijk een sluier, een soort mist tussen ons en wat wij kunnen zien, die wij zelf creëeren.

De sluier tussen 'dit' en 'dat' - 'dit' is 'ik' en 'dat' is 'de wereld om mij heen' - ontstaat uit de verwarring die wij hebben over onze ware aard, wat wij werkelijk zijn als voelend en denkend wezen.

De gewoontes van wat wij waarnemen indelen in 'leuk', 'niet leuk', 'niet interessant' en het vormen van oordelen, meningen en razendsnelle associaties is een reflectie van de verwarring.

Deze verzameling van gedachten-constructies vormt een barrière, een buffer, een sluier, een mist tussen onze pure waarneming en de directe wereld om ons heen.

Vanuit de visie van onvoorwaardelijke goedheid

Hier is de visie dat het goede, als onvoorwaardelijke goedheid, en het goddelijke inherent in onze opmaak hebben.
Onze ware aard van goedheid, goddelijkheid en creator is de absolute aard van ons zijn.
Verwarring en projectie is de relatieve aard.

Vanuit het menselijke perspectief is het één zuiver en het andere onzuiver.
Vanuit de visie van het geheel, vanuit heel en holistisch, zijn beide zuiver.

Waarneming

Is ons innerlijk vermogen hoe we dingen kunnen waarnemen en beschouwen, met onze zintuigen. De zintuigen nemen alles neutraal waar. Zintuigen hebben geen mening en maken geen onderscheid tussen 'leuk', 'niet leuk', 'goed', 'slecht', 'zuiver' en 'onzuiver'.

Training

Het woord ‘training’ houdt in dat we fouten maken. Trainen is oefenen om de mogelijkheid van onze inherente pure waarneming als helderheid zien als vaardigheid eigen te maken.

Als zodanig is er dus een pad waar we met oefeningen en opdrachten onze onzuivere waarneming kunnen zuiveren. Zodat we de barrière, de buffer van onze specifieke 'verzameling' van gedachten in de vorm van ons indelingsmechanisme, meningen, vooroordelen, niet-werkende overtuigingen etc. oplossen. Niet alleen lost dit op, maar ook is het een transformeren. Dit leerproces is onderdeel van het bekrachtigen en de activeren van helder puur zien.

Non-duaal

De fundamentele basis van zuiver is dat alles van waarde is en inherent waardig is. Dus ook op het pad van training zijn alle ervaringen waardevol, zuiver en onzuiver. Alles is relevant.

De dualiteit van zuiver en onzuiver is in de basis non-duaal. Beide aspecten zijn wel specifiek anders, maar ze zijn niet apart. Ze horen bij elkaar.

Op dit pad van training werken we met de relatieve realiteit - onzuiver - en de absolute realiteit - onzuiver.

De dualiteit is in feite een triniteit. Als er zuiver en onzuiver is is er ook een plek van waaruit je dit neutraal kan beschouwen. Dan wordt de duliteit een triniteit. Dit is visueel zichtbaar in de lemniscaat, het symbool van oneindigheid. Als je deze lijn blijft volgen kom je iedere keer in het midden terecht, voordat je de ene en de andere kant opgaat. Dit midden is het neutrale punt, de derde 'plek'.

Uitgelijnd

In een uitgelijnde staat van zijn, zijn onze ogen, geest en hart op één lijn. Of ook wel benoemd als geest en lichaam op één lijn. We zijn uitgelijnd. Dit wordt ook wel 'flow' genoemd of 'in de zone zijn'. Hierin ervaar je iets moeiteloos en met onbewuste inzet en heeft een lichte kwaliteit.

Hierin kunnen we een volledig begrip ervaren als onze persoonlijke ervaring van pure waarneming. Door het verschil te ontdekken met onzuivere waarneming ontdekken we de onvoorwaardelijke goedheid van de wereld om ons heen, onszelf en de ander.

Hiervoor is het nodig dat we met anderen samenwerken en ons in actie in situaties begeven. Zodat de situaties ons triggeren om gewaar te worden van de sluier en we ons onderscheidingsvermogen inzetten om voorbij deze sluier kunnen waarnemen.