Wat is contemplatieve fotografie en hoe doe je dat?

Hoewel contemplatie en meditatie nauw liggewn dicht bij elkaar maar er is wel een verschil.

Bij meditatie wordt vaak een onderwerp, iets of iemand in het midden van de aandacht geplaatst (adem, vlam van de kaars, de muur).

Bij contemplatie probeert men zich meer ontvankelijk op te stellen en langer met de aandacht bij het voorwerp van contemplatie te blijven, en met intentie contemplatief gedachten omhoog laten komen om zich hierdoor te laten doordringen. Het voorwerp van de contemplatie wordt bewust met meer inzet actief uitgevoeld, in het nu. Zonder een resultaat er uit te willen.

(een tekst, een emoitie een bewuste gedachte, een recitatie)

Zo kan de verhouding subject-object worden omgezet in een verhouding tussen twee subjecten. Als voorwerp of liever onderwerp van contemplatie kan men bijvoorbeeld God, Jezus, een Bijbeltekst, een spirituele tekst of een deugd kiezen. Het contemplatief lezen van de Bijbel noemt men de lectio divina. In deze contemplatieve benadering van fotografie ligt de nadruk op het proces van pure waarneming en pure fotografische expressie.

Pure waarneming is de ervaring van een moment van fris zien.
Als we fris zien ervaren drukken we deze ervaring uit met onze camera.

In contemplatieve fotografie is de camera het medium om onszelf op oprechte en precieze wijze uit te kunnen drukken. Ongehaast en met vriendelijkheid. Met vriendelijkheid zowel naar onszelf toe, als naar anderen en naar de wereld.
We zijn niet voor of tegen iets want onze ogen, hart en geest zijn op één lijn.

Als we fotograferen vanuit deze uitgelijndheid laat de foto's precies zien wat we ook echt gezien hebben.

Fris zien is de ervaring van geraakt zien.
Geraakt zien komt uit het niets, zomaar en onverwacht en behoeft geen uitleg.
In contemplatieve fotografie volgen we deze onverklaarbare momenten van geraakt zien op, en we fotograferen onze ervaring. Zonder er een verhaal van te maken, zonder het uit te leggen, zonder een verklaring, zonder een titel.
Een beeld zegt tenslotte meer dan duizend woorden.

In contemplatieve fotografie zijn we geïnteresseerd is het proces van pure waarneming.

In contemplatieve fotografie komen spiritualiteit en creatieve poëtische expressie op harmonisch samen.

Oprechte kunst - dharmakunst - is eenvoudigweg de activiteit van non-agressie.

Chögyam Trungpa

In contemplatieve fotografie is 'fris' de rode draad

'Fris' is het tegenovergestelde van conceptueel. We onderzoeken onze directe visuele waarnemingen in plaats van ons conceptuele denken over wat we zien.

Onbevangen kijken en geraakt zien vanuit een kalme geest is de ervaring van 'fris'. Als we onbevangen kijken zijn we open en ontvankelijk zijn voor de directe wereld om ons heen.
Zo ontdekken we de alledaagse schoonheid in onze dagelijkse omgeving.

Contemplatieve fotografie is zien vanuit het hart

Contemplatieve fotografie gaat over geraakt zien. We leren herkennen hoe en wanneer we geraakt zien als ervaring voelen. Op deze manier kunnen we moeiteloos dieper verbinding maken met de directe wereld om ons heen en in onszelf.

Geraakt zien is zien vanuit ons hart

De vos zei “dit is mijn geheim, het is heel eenvoudig: alleen met het hart kun je goed zien. Het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar.”
“Voor de ogen is het wezenlijke onzichtbaar”, herhaalde de kleine prins om het goed te onthouden.
“Dit is een waarheid die de mensen vergeten zijn”, zei de vos. “Maar die jij niet moet vergeten.”

Uit: ‘De Kleine Prins’

In contemplatieve fotografie nemen we de tijd

We staan onszelf toe de tijd nemen onze directe visuele waarneming te beschouwen zodat we begrijpen wat we werkelijk zien. We kijken dieper, en op deze manier kunnen we moeiteloos verbinding maken met de wereld om ons heen en onszelf.

Om in deze eeuw even op te houden met rondrennen, rustig in het gras te gaan zitten, de wereld uit te zetten en de aarde weer te voelen, om het oog toe te staan een wilg te zien, een wolk, een blad – dat is een onvergetelijke, wonderbaarlijke ervaring…”

Frederick Franck uit: De zen van het zien – tekenen als meditatie

Hoe fotograferen we contemplatief?

In het nu

Geraakt zien vindt altijd plaats in het nu.
Niet later of straks of daarnet, altijd nu.
Vanuit wakker kijken is geraakt zien het plezier van de directe levendige waarneming.

Als we denken over wat we daarnet gezien hebben of eventueel straks kunnen zien, doen we dat in het nu. Denken doen we ook en altijd in het nu. Ongeacht of we over het verleden denken of over de toekomst denken. We denken in het nu over wat we gezien hebben of willen zien.
In contemplatieve fotografie is denken over wat we zien de indirecte ervaring van waarneming.

Met oefeningen

We beginnen praktisch met visuele oefeningen die helpen om ons vermogen van helder waarnemen te activeren. De visuele oefeningen helpen ons om met wakkere ogen te kijken.
Met grondingsoefeningen openen we ons hart en kalmeren we onze drukke denkende geest.

Zo brengen we onze ogen, hart en geest op één lijn en we landen volledig in het hier en nu.

Met Miksang foto-opdrachten

Met Miksang foto-opdrachten oefenen we op eenvoudige wijze om zelf geraakt zien te ervaren. Zo leren we fotograferen vanuit deze ervaring.

We ervaren een moment van geraakt zien en we herkennen het. Met de Miksang methode geven geven we heel praktisch een fotografisch uitdrukking. Op oprechte en precieze wijze.
Eén moment tegelijk, vrij en vreugdevol.

Fotograferen wordt zo een expressie van de viering van het leven.

De foto's in contemplatieve fotografie

In contemplatieve fotografie zijn de foto's het natuurlijke bijproduct van het waarnemingsproces. Een Miksang foto is ook het eindresultaat wat we kunnen delen.
Middels de foto delen we een moment van geraakt zien.
Rechtstreeks vanuit ons hart, door de camera via de foto naar de kijker.